به گزارش صبح محلات، پناهگاه حيات وحش «موته» اصفهان با مساحتی در حدود 200 هزار هكتار مابين استانهای اصفهان و مرکزی و در منطقه گلچشمه شهرستان محلات واقع شده است.
خصوصيات آب و هوايي
اين منطقه در تقسيمات آب و هوايي از آب و هواي نيمه باراني و سرد تبعيت دارد. حداكثر بارندگي در سال 350 ميليمتر و بيشترين بارندگي در فصل زمستان و بهار ميباشد. درجه حرارت متوسط در دشتهاي اين منطقه 4/39 درجه سانتيگراد در تابستان و در سردترين ماههاي سال به 5/11 تا 5 درجه زير صفر ميرسد.
منابع آبي
بيش از 250 منبع آبي اعم از چاه قديمي، قنات و چشمه دائمي در موته وجود دارد كه بيش از 150واحد از اين منابع را چشمهها تشكيل ميدهد از قبيل: چشمه سنجده، دستار، بيد، دربند، شور، آب باريك، چشمهنيا، قلعهسياه، ريز آب، جاجرمي، قيقوجه، گزرتو، گلبيدك، رزبيده، دمه، سيكلفتي، مرواريد و ... . براي تأمين آب مورد نياز وحوش در مناطق امن اقدام به ساخت آبشخورهاي دست ساز در نقاط حساس اكولوژيك گرديده كه منابع آبي آن چشمهها و چاههاي قديمي است، كه آب به وسيله لوله يا نصب تلمبه بادي به آنها هدايت ميشود.
حيات وحش جانوري
اين منطقه بهترين زيستگاه آهو در ايران است كه براي رشد، تكثير و جلوگيري از انقراض آهوها اختصاص يافته است. شرايط مساعد زيستي براي اين گونه پستاندار در دشتها و شورهزارهاي منطقه توأم با حفاظت، ادامه زندگي را براي اين حيوان زيبا هموار ساخته و به عنوان گونه جانوري شاخص منطقه از آن ياد ميشود. وجود تپه ماهورها، تلها و دشتهاي كوهستاني در موته امكان زندگي را براي گونه قوچ و ميش و صخرهها و ارتفاعات صعب العبور، زيستگاه خوبي را براي ادامه حيات كل و بز پديد آورده است.
انواع زيادي از گونههاي پرندگان بومي و غير بومي نيز در اين منطقه وجود دارد از قبيل: كبك، تيهو، بلدرچين، هوبره و همچنين از خانوادههاي سار، كلاغ، سسك، دم جنبانك، عقاب، جغد، زنبورخوار، سهره و سارگپه نيز گونههايي وجود دارد. در زمان مهاجرت، پرندگان مهاجر بسياري در اين منطقه خصوصاً اطراف رودخانه شور و گزستانها توقف نموده و در اين منطقه استراحت كوتاهي ميكنند.
از خزندگان و خانواده مارمولكها ميتوان خانوادههاي جكو، آگاما و لاسرتا را نام برد. از مارهاي سمي به مار جعفري، افعي، مار شاخدار، از مارهاي نيمه سمي به تيرمار، افعي پلنگي، يله مار و از مارهاي غير سمي به تــوله مـار، مار قيطاني، مارگرگي و كورمار ميتوان اشاره كرد.
پوشش گياهي
بر اساس اطلاعات موجود در منطقه موته تا كنون بيش از 300 گونه گياهي مرتعي كه ارزش علوفهاي، دارويي و صنعتي دارند شناسايي شده است. از نظر تيپ گياهي قسمت اعظم پناهگاه حيات وحش موته مخصوصاً صافيها، تپه ماهورها و مناطق جلگهاي را جامعه درمنه و گون تشكيل ميدهد كه در فضاي بين آنها گياهان شور پسند و همچنين گياهان خوش خوراك و ديگر نيز رويش دارند.
از درختان و درختچههاي اين منطقه ميتوان بادامك، بنه، تنگرس، قيچ، گز و انجير را نامبرد و از بوتههاي شاخص ميتوان به درمنه، جاز، انواع گونها، فرفيون، كلاه ميرحسن و ريش بز اشاره كرد.
پوشش گياهي اين منطقه از نوع ايران و توراني است كه با روش زهري جزء بخش ايران مركزي و با روش دكتر جوانشير جزو ايران و توران دشتي محسوب ميشود. مطالعه و شناسايي گونه هاي جمع آوري شده از منطقه منجر به شناسايي 478 گونه گياهي از منطقه شده است.
به طور كلي پوشش گياهي منطقه از نوع بوته زار بوده و از پوشش تك اشكوبي تشكيل ميگردد . گونه غالب آن درمنه است كه در دشتها Artemisia sieberiy و در ارتفاعات A. aucherii مشاهده ميگردد.
تصاویر مرتبط
انتهای پیام/ی